کد مطلب:316661 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156
عزاداری حضرت زکریا برای شهادت امام حسین
حضرت زكریا علیه السلام از خداوند تعالی خواست كه اسماء پنجگانه را به او بیاموزد، خداوند متعال حضرت جبرئیل علیه السلام را به سوی او فرستاد تا اسماء پنجگانه را به او یاد دهد.
وقتی حضرت زكریا علیه السلام نام مبارك رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی و فاطمه و حسن علیهم السلام را بر زبان آورد، غم و اندوه از او برداشته شد، در این هنگام وقتی نام حسین علیه السلام گفته شد، بغض گلویش را گرفت و بسیار تعجب كرد و خطاب به خداوند عرض كرد: پروردگارا! چرا هنگامی كه نام چهار تن از آن ها را بر زبان آوردم از غم و اندوه خویش خلاص شدم و آرامش خاصی به من دست داد، اما وقتی نام مبارك امام حسین علیه السلام را بردم اشك از دیدگانم سرازیر شد و غم من بیشتر شد؟
سپس خداوند متعال او را از حوادث عظیم و غم و اندوهی كه بعد از او رخ می دهد باخبر كرد و فرمود: «كهیعص»؛ «كاف» نام كربلا است، «ها» به شهادت و اسارت خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله اشاره دارد، «یا» اشاره به یزید ملعون است، «عین» اشاره به عطش امام حسین علیه السلام است و «صاد» به صبر در راه حقیقت اشاره دارد.
هنگامی كه حضرت زكریا این واقعه بزرگ را شنید، سه روز مسجد را ترك نكرد و از ورود مردم جلوگیری كرد و برای امام حسین علیه السلام گریه و ناله كرد و برای او عزاداری كرد و فرمود: چگونه غم
[ صفحه 58]
و اندوه این مصیبت سخت را بر او فرو می فرستی؟ آیا بر علی و فاطمه علیهماالسلام لباس عزا می پوشانی؟ سپس گفت: خداوندا! به من پسری عطا كن تا او در زمان پیری، عصای دست من باشد و مرا به او علاقه مند ساز. سپس خداوند حضرت یحیی علیه السلام را به او عطا كرد و در مصیبت و شهادت فرزندش گرفتار كرد. [1] .
وقتی حضرت زكریا علیه السلام نام مبارك رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی و فاطمه و حسن علیهم السلام را بر زبان آورد، غم و اندوه از او برداشته شد، در این هنگام وقتی نام حسین علیه السلام گفته شد، بغض گلویش را گرفت و بسیار تعجب كرد و خطاب به خداوند عرض كرد: پروردگارا! چرا هنگامی كه نام چهار تن از آن ها را بر زبان آوردم از غم و اندوه خویش خلاص شدم و آرامش خاصی به من دست داد، اما وقتی نام مبارك امام حسین علیه السلام را بردم اشك از دیدگانم سرازیر شد و غم من بیشتر شد؟
سپس خداوند متعال او را از حوادث عظیم و غم و اندوهی كه بعد از او رخ می دهد باخبر كرد و فرمود: «كهیعص»؛ «كاف» نام كربلا است، «ها» به شهادت و اسارت خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله اشاره دارد، «یا» اشاره به یزید ملعون است، «عین» اشاره به عطش امام حسین علیه السلام است و «صاد» به صبر در راه حقیقت اشاره دارد.
هنگامی كه حضرت زكریا این واقعه بزرگ را شنید، سه روز مسجد را ترك نكرد و از ورود مردم جلوگیری كرد و برای امام حسین علیه السلام گریه و ناله كرد و برای او عزاداری كرد و فرمود: چگونه غم
[ صفحه 58]
و اندوه این مصیبت سخت را بر او فرو می فرستی؟ آیا بر علی و فاطمه علیهماالسلام لباس عزا می پوشانی؟ سپس گفت: خداوندا! به من پسری عطا كن تا او در زمان پیری، عصای دست من باشد و مرا به او علاقه مند ساز. سپس خداوند حضرت یحیی علیه السلام را به او عطا كرد و در مصیبت و شهادت فرزندش گرفتار كرد. [1] .
[1] بحارالانوار، ج 44، ص 223.